به گزارش پایگاه خبری ایرانی اسلامی،انسان موجودی دو بُعدی است. نیمی از وجودش جسم او و مادی است و نیمه دیگرش روح و آن غیر مادی است. هر یک از آن‌ها حرکت و فعل و انفعالاتی دارند و برای بقا و حیات خویش نیازمند غذایی هستند. حیات روح به زدودن غبار و زنار‌هایی است که از گناه و معصیت بر آیینه وجودش می‌نشیند و تکامل او در تزکیه و گرایش به معنویت و ارتباط با خدا است. اوج کمالش در وصال به ربوبیت و ربّی و ربّانی شدن آن است. چنان که آلوده گشتن روح به گناه و معصیت، آن را به سوی فنا و نیستی سوق میدهد.
روح سرچشمه افعال
انجام هر فعلی، مبادی و مقدماتی دارد. سرچشمه تمامی آن‌ها روح انسان است. تصور، شناخت و تصدیق، پیدایش شوق تا به قصد و عزم و اراده منتهی شود، از روح نشأت می‌گیرد. سپس به وسیله جسم به مرحله فعلیت و عمل میرسد. تحقق هر مرحله، نورانیت یا ظلمتیِ قوی یا ضعیف و متناسب با اهمیت فعل مورد نظر و پیشرفت به سوی انجام آن، در روح ایجاد میکند. آن نورانیت و ظلمت، پاداش و کیفر تکوینی فعلی است که قصد انجام آن را دارد یا انجام داده است. از سوی دیگر می‌دانیم که احکم تشریعی مثل واجب و حرام و ثواب و معصیت هماهنگ و منطبق با احکام تکوینی و فطرت است، اگر چه ممکن است برخی از مراحل پایین، به دلیل غیر اختیاری بودن گناه نباشد یا خداوند آن را مورد عفو و بخشش قرار دهد، اما با ظلمت و سیاهی خانه دل که بر اثر قصد گناه به وجود آمده است، چه باید کرد؟ به بیان دیگر قصد گناه و انجام ندادن آن مثل این است که از هیزمی در خانه‌ای فقط دود متصاعد گردد و آتش نگیرد. درست است تا زمانی که آتش شعله ور نشود، آن خانه و اتاق نمی‌سوزد، اما دودش خانه را سیاه و تیره می‌سازد، و هنگامی که قصد به فعل منتهی میشود، دل و صاحب دل، هر دو در آتشی که از فعل گناه، مشتعل شده می‌سوزد.
حجت الاسلام والمسلمین احمد پناهیان خطیب و کارشناس امور مذهبی در گفتگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره اثرات فکر کردن گناه و فراگیرشدن ابزار گناه در جامعه اظهار کرد: بهتر است مطلع صحبت را با سخنی از حضرت امیرالمومنین (ع) آغاز کنیم. امام علی(ع) در حدیثی می‌فرمایند: «قلب صفحه فکر است»، به این معنا که شما به هرچه فکر می‌کنید در قلب شما نقش دارد و اثر منفی ایجاد میکند. در همه روایات ما درباره ذکر خدا و فکر کردن به نعماتی که خداوند به عطا کرده، بسیار سفارش شده است، چراکه فکر کردن به خداوند و نعمت های الهی زمینه را برای پذیرش ایمان در قلب آماده میکند.
وی در ادامه تاکید کرد: درواقع فکر و یاد آدمی به سمت هرچه باشد، در قلب و روح هم تاثیرگذار خواهد بود و باید گفت که فکر کردن به گناه، میل به گناه را در نَفس انسان افزایش میدهد.
این خطیب و کارشناس امور دینی با اشاره به سلاح شبکه‌های مجازی در ترویج فحشا و منکر، گفت: باید توجه داشت که یکی از اهداف فضای مجازی اشاعه فحشا و منکر و همچنین درگیر کردن ذهن مخاطب است تا میل به گناه را ایجاد کند.
حجت الاسلام والمسلمین پناهیان افزود: اثر فکر کردن به گناه نه در قلب بلکه در نگاه هم تاثیرگذار است. البته در این جایگاه باید گفت که هم فکر نگاه را آلوده میکند و هم نگاه، فکر را به قهقرا می‌کشاند. درواقع هرآنچه چشم میبیند، فکر آن را پردازش میکند و قلب را درگیر میکند.
